වෙනස් කථාවක්

 

මෙහෙම කථාව පටන් ගන්නම්. මම විවාහ වෙලා අවුරුදු 02යි. විවාහයෙන් පස්සේ වෙනම ගෙදරකට පදිංචියට ගියා. අපේ ලේන් එකේ තිබුනේ ගෙවල් තුනයි. කෙරවලේම අපේ ගෙදර. මැද ආච්චි කෙනෙක් උන්නු ගෙදරක්. ලේන් එක පටන් ගන්න තැනම අනිත් ගෙදර. ලේන් එකක් කීවාට මේක ප්‍රධාන තවත් පරකට හැරිලා ඒ පාරෙන් තවත් පාරකට හැරුනාම තියෙන පටු පාරක්. වාහනයක් එහෙම ගන්න බෑ. මම මුලින් කීව ගෙවල් දෙක පහු කරගෙන, ගෙවල් අයිනෙන් තමයි අපේ ගෙදරට එන්න තියෙන්නේ. මගේ කථාවට පාදක වෙන්නේ ඔන්න ඔය මුලින් තියෙන ගෙදරයි. ඔය ගෙදර ඉන්නේ අම්මයි තාත්තායි දුවලා තුන් දෙනෙකුයි. ඔය ගෙදර ඔක්කොමලාගෙ වයස මම දන්නවා. ඒ දැන ගත්තේ අහම්බෙන්. දවසක් මට ඔය ගෙදර ඡ්න්ද ෆෝම් එක පුරවලා දෙන්න උනා. ඒකෙන් ඒ ගෙදර අයගේ වයස මට දැනගන්න ලැබුනා. තාත්තාට 49යි. අම්මාට 47යි. ලොකු දුවට26යි. දෙවෙනියාට 23යි. පොඩිම කෙල්ලට 20යි. කියන්න තරම් මහා ලොකු ලස්සනක් නැති උනාට දුවලා තුන්දෙනයි අම්මයි හතර දෙනාම ඇහැට කනට පේනවා. බොරු කියන්නේ මොකටද මම ඔය 04 දෙනාටම කෙල හලමින් උන්නේ. ඒත් මම බැඳලා නිසා වැඩේට එන්ටර් වෙන්න ටෝක් කරන්න ඇත්තටම බයයි. වයිෆ්ට නොන්ඩි උනොත් වසලා හමාරයි. මොනා කරන්නද ඉතිං. බල බල හූල්ල හූල්ල තමා හිටියේ. මට පොඩි කාලේ ඉඳන් ජංගි ආතල් එක සෑහෙන්න තිබුනා. ඒත් පොඩි කාලේදී වත් අවස්ථා දෙකකදී තුනකදී ඇරෙන්න මට බ්‍රා,පෑන්ටි වලට අතේ ගහන ආතල් එක සෙට් උනේ නෑ. හිතේ හැටියට එක කරගන්න පුළුවන් උන්නේ බැඳලා අලුත් ගෙදරට ආවාට පස්සෙයි. ගොඩක් වෙලාවට ඉස්සරහ ගෙදර බ්‍රා පෑන්ටි රෑටත් පිටිපස්සේ වැලේ වනලා තියෙනවා. මම කරන්නේ වයිෆ් නිදියනකන් ඉඳලා හොරෙන් අපේ ගෙදර දොර ඇරගෙන වැල ගාවට කිට්ටු කරන එක. ඔය ගෙදර ලොකු දුවලා දෙන්නාගෙන් ලොකුම කෙල්ල බැඳලා. එයාගේ හස්බන්ඩ් රට හිටියේ. ලොකු දුවලා දෙන්නාම රස්සා කරනවා. පොඩි කෙල්ල තවම ඉගෙන ගන්නවා. තාත්තා කරේ කඩයක්. අම්මා තාත්තා එක්ක කඩයට යනවා.  ඒ නිසා ඕනම දවසක ගෙදර වැලේ පෑන්ටි බ්‍රා නම් කිසිම විදියකින් අඩු උනේ නෑ. පොඩි එකීට ආස හිතුන දවසට ඒකිගේ ඒවා, ලොකු එකීට ආස හිතුන දවසට ඒකිගේ ඒවා, දෙවෙනි එකී වන වන ඔෆිස් ඇරිලා එන දවසට ඒකි දැකලා ෆෝර්ම් උනාම ඒකිගේ ඒවා, අම්මා නාලා ටවල් එක පිටින් රෙදි වනනවා දැක්ක දවසට ඒකිගේ ඒවා. ඔය වගේ කිසිම දවසක බ්‍රා පෑන්ටි වලින් නම් අඩුවක් උනේ නෑ. රෑට වයිෆ් එක්ක කොච්චර සෙක්ස් කරලා නිදියා ගත්තත් රෑ 2ට විතර නැගිටලා වැල ගාවට ගිහින් චූ සුවඳ තියෙන පෑන්ටියක් ඉඹ ඉඹ පෑන්ටියේ අයිතිකාරී මතක් ක්රගෙන අතේ ගහනවා තරම් ආතල් එකක් මට තිබුනේ නෑ. හිතේ හැටියට මම අතේ ගැහුවා. කවදාවත් නොන්ඩි උනේ නෑ. බ්‍රා, පෑන්ටි උස්සලා ගෙදර ගේන්න ගියෙත් නෑ. එහෙම ගෙනාවොත් වැලේ බඩු අඩු වෙනවා කියලා ගෙදර උන් දැන ගන්නවා. මම ඕවා ගෙදර ගෙනත් ගෙදර ගෑණිට මාට්ටු වෙලා මාව ගෙදරින් පන්නනවා. ඒ වගේම තමයි මම කොච්චර ඉඹ ඉඹ අතේ ගැහුවත් කවදාවත් කැරි දැම්මේ නෑ කිසිම පෑන්ටියකව්ත් බ්‍රා එකකවත්. එහෙම නොකරන්න මම වග බලා ගත්තා. එහෙම කරා නම් මම නොන්ඩි වෙනවා. පෑන්ටියේ හුත්ත සෙට් වෙන තැනට මගේ කැරි තලියක් යවන්න මට දහස් වාරයක් හිතෙන්න ඇති. ඒත් මම ඒ ආසාව ඉවසගෙන පෑන්ටියෙ අයිතිකාරි මතක් කර කර, චූ සුවඳ විදින ගමන් අතේ ගහලා සැනසුනා.

ඒත් ඔය කියන තරම් සංයමයෙන් මට ඔය වැඩේ කරන්න ලැබුනේ නෑ. ටික කාලයක් යනකොට මම ඕකට ඇබ්බැහි උනා. ආතල් එක වැඩි උනා. මම බ්‍රා, පෑන්ටීස් වලම කැරි යවන්න පටන් ගත්තා. පෑන්ටියේ හුත්ත සෙට්වෙන තැනට පයියේ ටොපා තියාගෙන බ්‍රා එක ඉඹ ඉඹ පෑන්ටියේම කැරි යවන්න මම පුරුදු උනා. කොච්චර ඒ දේට ආසා කරාද කියනවා නම් සමහර දවස් වල එක දිගට දවස් දෙකක් තුනක් විතර ගෑණිටත් හුකන්නේ නැතුව ඉඳලා එකතු වෙන කැරි ස්ටොක් එකම පෑන්ටි වලට බ්‍රා වලට යවන්න මම පුරුදු උනා. එහෙම කරලා පුදුම වින්දනයක් මම ලැබුවේ. ඒත් කවදාවත් බ්‍රා පෑන්ටි ගෙදර ගෙනාවේ නෑ. අතේ ගහන හැම එකක්ම ඒ විදියටම කැරි පිටින් වැලේ වනලා ආවා. මට වැඩි දවසක් ඕක කරන්න උනේ නෑ. ටිකින් ටික වැලේ වනන පෑන්ටි අඩු උනා. උන්ට වැඩේ නෝන්ඩි උනා. කැරි ගෑවිච්ච පෑන්ටි තියෙනකොට උන්ට නොන්ඩි නොවී තියේවිද? බ්‍රා විතරක් වනන්න පටන් ගත්තා එයාලා. පෑන්ටි නැති තැන මම ඒවා වලත් කැරි යවන්න ගත්තා. උපරිම සති තුනක් යන්න ඇති. යට ඇදුම් වැලේ වනන එක සම්පූර්නයෙන්ම නැවතුනා. මගේ ආතල් කුඩේ කුඩු වෙලා ගියා. මොනා කරන්නද. ඉහගෙන කන්න ගියාම ඔහොම වෙනවාලු නේ. මාත් හිත හදා ගත්තා. ඒත් අම්මලා දූලා ටිකට තියන ආසාව අඩුවක්නම් උනේ නෑ. ගොඩක් දවසට උදේ පාන්දර මම පාන් ගේන්න කඩේ යනවා. කඩේ යන එනකොට ගේ ඇතුල හොඳට ස්කෑන් කරගෙන එනවා. කවුරු හරි එලියේ හිටියොත් ඇස්දෙකෙන් බලලා හුකන්න පුළුවන් තරමට බලාගෙන එනව. ගොඩක් වෙලාවට උදේ පාන්දර කඩේ යනකොට දුහුල් කලිසමක් තමයි හිතලාම ඇඳගෙන යන්නේ. පාන් අරගෙන ගෙදරට එනකොට අතුරු පාරෙන් හැරුන ගමන් සාක්කුව අස්සෙන් පයිය අල්ලලා ලාවට නග්ග ගන්නවා. ගේ ඉස්සරහින් එනකොට දුහුල් කලිසමෙන් ටෙන්ට් එක ගහලා වගේ පේන්න. ගෙදර ඉස්සරහා අතු ගගා හරි වැලේ රෙදි වන වන හරි හිටියොත් ටෙන්ට් එක ගැහිලා නිසා මට සුපිරි ආතල්. ඒ වැඩෙත් ටික දවසක් යනකොට නෝන්ඩි උනා. මම කඩේ ගිහින් එන වෙලාවට එලියේ හිටියත් එයාලා ගේ ඇතුලට ගියා. මාත් ඉතිං උලමා වගේ ගේ අස්ස බලාගෙන ගෙදර යනවා. වෙන මොනා කරන්නද? ඒ ගෙදර කිසි කෙනෙක් මම එක්කවත් වයිෆ් එක්කවත් කථා බහක් නෑ. මාත් එක්ක දවස් කීපයක් හින වෙලා කථා කරේ අංකල් කාරයා විතරයි. ඒත් අතේ ඇඟිලි ගානටත් වඩා අඩු ප්‍රමානයක්. එක දවසක් ඡන්ද ෆෝම් එක පුරවන්න උනා කියලා මම කීවා නේ. අන්කල් විතරක් ගෙදර උන්නු දවසක්. උන්දෑගේ කන්නාඩි දෙක කඩේ දාලා ඇවිත්. එදා තමයි වචන 05කට වඩා මාත් එක්ක කථා කරේ. ඒ ඇරෙන්න කිසි කෙනෙක් අපි එක්ක කථාවක් නෑ. ඔහොම කල් ගෙවුනා. මාස 02-03ක් යනකන් කිසිම දවසක බ්‍රා එකක්වත් පෑන්ටියක්වත් වැලක අමතක වෙලාවත් වැනුවේ නෑ. මාස 03-04ක් යද්දි මමත් ඔය බ්‍රා පෑන්ටි සීන් එක ටිකින් ටික අමතක වෙලා ගියා.